Studentenverhalen
Sanne Bloemendaal: “Mijn jaren bij Drew hebben geholpen me te ontwikkelen als student, sporter en als mens”
Ik ben een senior aan Drew University, een kleine liberal arts college net buiten New York City. Ik studeer Internationale Betrekkingen en Bedrijfskunde met een minor Law, Justice, and Society.
Ik ben aanvoerder van het dames tennisteam, voorzitter van de International Student Association bij Drew, en werk als "writing tutor". Tijdens de drie jaar hier op Drew heb ik veel dingen meegemaakt die me hebben geholpen in mijn ontwikkeling als student, sporter en als mens. Sporten voor een divisie III school heeft me geholpen om de perfecte balans te vinden tussen school, sport en alles daarbuiten.
Ik kan UStudy niet genoeg bedanken voor het helpen vinden van Drew. Ik kan mij de eerste keer dat ik dacht aan studeren in het buitenland nog goed herinneren. Ik wist dat ik in Amerika wilden studeren, het liefst vlakbij New York. Maar hoe ging ik dat doen?
Ik had mezelf wijs gemaakt dat ik niet goed genoeg was om te voetballen of te tennissen voor een Amerikaanse universiteit. Maar tijdens mijn intakegesprek met UStudy liet Marina me de verschillende divisies zien waarin Amerikaanse universiteiten spelen.
Zij heeft mij in contact gebracht met verschillende divisie 2 en divisie 3 coaches voor voetbal en tennis. Coaching dagen die georganiseerd werden door UStudy hebben mij veel geholpen met het proces van ontmoetingen met coaches, het aanmelden voor een Amerikaanse universiteit en het aanvragen van een visum.
Mijn ouders en ik hadden dit nooit zelf kunnen uitvogelen. We hebben uiteindelijk besloten dat Drew de beste keuze voor mij zou zijn. Ik kon hier tennissen, voetballen en International Relations studeren op een universiteit vlakbij New York City.
Door de kleine omvang van Drew had ik de goede relaties met mijn professoren. Ik vind het geweldig hoe dicht ik bij mijn professoren sta en hoeveel ze geven, niet alleen om mijn studie maar ook om mijn carrière en ontwikkeling als persoon. Hoewel Drew zelf klein is, ligt het dicht bij een van de grootste steden ter wereld. Ik hou van New York en kan vaak met mijn vrienden de stad in.
Diplomaten ontmoeten en leren van hun ervaringen op het gebied van internationale betrekkingen
Ik ben onlangs aan mijn laatste jaar begonnen en volg een programma via Drew bij de United Nations in New York.
Dit is een programma van Drew waarin een select aantal studenten de met de Verenigde Naties kennis mogen maken op het vakgebied van internationale betrekkingen.
Elke dinsdag en donderdag reis ik met mijn medestudenten naar de Verenigde Naties in NY. We hebben lezingen, luisteren naar gastsprekers en hebben discussies in een klaslokaal in een van de gebouwen van de Verenigde Naties.
Elke week ontmoeten we wel een diplomaat en praten we over hun ervaringen in dit vakgebied. Soms mogen we ook meetings en conferences bijwonen in de UN.
Dit is een geweldige ervaring voor mij aangezien het me toelaat om een kijkje te nemen in dit vakgebied. Het heeft ook deuren geopend voor eventuele stageplekken.
Student-sporter zijn was in het begin een beetje overweldigend
Ik begon als "dual-athlete" in voetbal en tennis, en dit was iets waar ik als internationale student het meest aan moest wennen. School en sport zijn in Nederland gescheiden, maar in Amerika kun je student-sporter zijn, wat betekent dat je met jouw sport je school vertegenwoordigt.
Student-sporter zijn was erg wennen voor mij in het begin en een beetje overweldigend. Vanaf het moment dat ik wakker werd tot het moment dat ik naar bed ging, probeerde ik erachter te komen hoe ik mijn essay tussen de lessen en 2 uur durende training door zou schrijven, terwijl ik er ook voor zorgde dat ik het juiste eetschema had. Dit was iets waar ik totaal niet aan gewend was. Maar zodra ik het een beetje door begon te krijgen, begon het steeds leuker te worden.
Als student-sporter heb ik zoveel vaardigheden geleerd. Timemanagement, leadership en teamwork skills hebben zeker geprofiteerd van deze ervaring.
“Ik voelde me zo trots om een Drew Ranger te zijn”
Helaas werd mijn eerste tennisseizoen afgebroken vanwege Covid. Daardoor had ik pas in mijn derde jaar mijn eerste volledige seizoen.
We werden dat seizoen kampioen en mochten naar het NCAA toernooi.
Dit was een geweldige ervaring. Ik voel nog steeds de adrenaline die door mijn lijf stroomde als ik terugdenk aan het moment dat we de finale wonnen. Het voelde alsof ik thuishoorde op Drew als ‘student-athlete’. Ik was nog nooit zo’n trots geweest.
Al het harde werk wat we individueel en als team hebben gedaan, werd beloond. Ik voelde me zo trots om mezelf een Drew Ranger te noemen.
Door onze dynamiek voel ik me thuis en dit is te zien in onze prestaties op de baan
Wat ik het mooiste vind aan Drew tennis is het familiegevoel dat het team geeft. Elke voorjaarsvakantie gaan we met het dames- en heren tennisteam naar Hilton Head Island, South Carolina.
We brengen de week door met trainen, wedstrijden spelen en naar het strand gaan. Dit is altijd een geweldige ervaring met onze teamgenoten, vooral met de eerstejaars. Dit is altijd een topervaring waardoor we als team veel hechter worden. We gaan ook vaak uit eten met elkaar en doen leuke dingen samen.
Daarnaast hebben we ook geweldige technische staf die veel om ons geeft als sporter als als mens. Als international van het team kan ik zeggen dat onze dynamiek ervoor heeft gezorgd dat ik me thuis voel. Dit is te zien in onze prestaties op de baan. Ik denk dat dit familiegevoel erg speciaal is en dat het heeft bijgedragen aan ons succes.
Het was in mijn junior voorjaar dat ik mijn voetbalcoach vertelde dat ik tijdens mijn laatste jaar niet ging voetballen. Ik besloot dat ik me als aanvoerder van het damestennisteam volledig wilde inzetten voor tennis. Dit is de sport waar ik me het prettigst bij voel en waar ik het meeste plezier uit haal, maar het was een moeilijke beslissing om na zoveel jaren te stoppen met voetballen.
In het begin voelde het alsof ik opgaf. Maar later realiseerde ik me dat ik niet had op gegeven, maar dat ik voor mezelf koos. Ik koos om de dingen waaruit ik de meeste energie haal voorop te stellen. Mijn ouders hebben mij altijd aangemoedigd om het beste uit het leven te halen en te doen wat mij blij maakt. Ze hebben mij daarom altijd gesteund.
“Ik ben er trots op deze plek een thuis weg van huis te noemen”
Zo ver van huis zijn kan soms moeilijk zijn. Natuurlijk zijn er facetime-gesprekken, maar dat geeft je niet altijd het familiegevoel.
Desalniettemin heeft de Drew-community ervoor gezorgd dat ik me thuis voelde vanaf de eerste dag dat ik hier aankwam.
Ik woon nu al drie jaar op de campus met mijn teamgenoten en vrienden en ik ben er trots op deze plek een thuis weg van huis te noemen. Komende kerstvakantie komen twee van mijn huisgenootjes eindelijk naar Nederland.
Ik kan niet wachten om ze Nederland te laten zien en dat ze mijn familie en vrienden ontmoeten.
